Kolory Alhambry - część 2

CZERWONA OCHRA

Ciemniejsza wersja ochry, zwana też ochrą paloną, kolor użyty w rysunkach z Altamiry, w Alhambrze niezwykle rzadki. Jak wspomnialam wyzej przy opisie ochry żółtej, powstaje z tego samego minerału, jednak z dodatkiem hematytu, powstającego w wyniku podgrzewania w wysokich temperaturach (powyżej 300 st. Celsjusza).
  

W Alhambrze wykorzystanie tego koloru jest niezwykle rzadkie i ogranicza się do dwóch wykonań ceramicznych. Jednym z miejsc jego użycia jest panel, powstałym z połączenia 4 powtórzeń rysunku, widocznego poniżej:

Rysunek wzoru z kolorem Czerwonej Ochry

Znajduje się on w zamkniętej dla zwiedzających wieży, Torre de la Cautiva, jednak można zobaczyć fragment tego wzoru przez okno. Kolor ten w średniowieczu wiązany był z pojęciem władzy, a jego uzyskanie wymagało niezwykle wysokiej temperatury i dużo więcej czasu.

ZŁOTO

Złoto - uzyskiwane z mieszaniny kwasu azotowego i solnego (tzw. woda królewska).

SZARY I CZARNY

Zimne barwy, w tym niebieski i szaro-srebrny, używane były od 1 polowy XIV w. 

Kolor czarny znany był od czasów prehistorycznych, w formie węgla drzewnego. Jednak w Alhambrze rzemieślnicy używali czerni manganowej, będącej związkiem chemicznym powstającym z tego pierwiastka. Barwnik ten uzywany byl juz w sztuce etruskiej i prehistorycznej. W wierzeniach muzułmańskich czerń jest symbolem obecności Boga, jako jedności wszelkich kolorów. 

Dla przykładu, kolor biały i czarny w mozaice znajdziemy w Oknie Lindaraja, w Pałacu Lwów. Ornament w ościeży składa się z białego tła, z wyciętym miejscem na czarną  inskrypcje pismem arabskim. Jest to wyjątkowo kunsztowna mozaika, uznawana za szczyt osiągnięć sztuki muzułmańskiej.

Oczywiscie mozna rowniez wspomniec o kolorze BIAŁYM. W swojej najpierwotniejszej wersji uzywany z kredy, czyli weglanu wapnia. W wielu kulturach symbolizuje czystość, nieskalanie, skromność. Może stanowić tło, na którym inne barwy układają się we wzory, jednak w Alhambrze stosowano zasadę powszechna w sztuce islamu - horror vacui, która oznaczała absolutne wykorzystanie wolnej przestrzeni i wypełnienie jej wzorem. Nie ma zatem podziału na tło i obraz właściwy, w tym znaczeniu, aby biel miala je stanowić. 

Biały kolor wykorzystywany jest często w Alhambrze jako tzw. waving, czyli specyficzny splot, otaczający główny wzór, stanowiący przerwe miedzy kolorami, ale i uzupełnienie mozaiki, nadające jej specyficzne proporcje:

Zdjęcie obrazujące biały splot w głównym wzorze ściany 

Warto dodać, że podobnie jak w mozaikach, te same kolory używane były w Alhambrze również w witrażach, które istniały np. w sali Comares, od qamariyya, co po arabsku oznacza właśnie witraż. Zwana jest też Salą Ambasadorów. Wiemy o tym, ponieważ w suficie sali Comares znajduje się informacja o oryginalnych kolorach drewnianej części kopuły - zgodnie z informacjami na tabliczce odnalezionej w suficie, kolory te to: biały, czerwony, orzechowy, jasnozielony.

Sklepienie to jest obrazem 7 kręgów nieba. Według wspomnianego opisu, kolejne okręgi nieba zrobione są kolejno ze: szmaragdów, czerwonej miki, czerwonych cyrkonii, srebra, złota, pereł, oślepiającego światła.

Po ostatnim kręgu następuje raj, gdzie drzewo życia ma swoje korzenie i podtrzymuje ciala niebieskie i galaktyki. 

Po więcej zdjęć na ten temat zapraszam na moje konto Instagram. 

Źródła:

The story of ultramarine from the silk road to renoir: the chemistry of colour The National Gallery (YouTube)
https://www.thoughtco.com/ochre-the-oldest-known-natural-pigment-172032

Alhambra pod lupą. Przewodnik ilustrowany po Alhambrze i Generalife. Praca pod kierownictwem Agustin Nunez Guarde, wyd. Edilux s.l.